en
1726-7536
1735-8507
69
2139
288
gregorian
2004
10
1
5
4
online
1
fulltext
en
تاثير دگزامتازون برپاسخدهی تخمدان در زنان نابارور بالای 35 سال تحت درمان سيکلهای IVF/ICSI
Effect of Dexamethasone on ovarian response in infertile women aged over 35 years undergoing IVF/ICSI program
مقدمه: پاسخدهی ضعيف تخمدان به داروهاي گنادوتروپين تزريقي، در 26-9% سيکلهای ART اتفاق میافتد. با شروع پيری تخمدان، ذخيره تخمدان کاهش مييابد که عامل مهمی در کاهش پاسخ تخمدان به گنادوتروپينها میباشد؛ ولی گزارشهاي متعددي در مورد روشهای احتمالی ديگر مؤثر در عملكرد گنادوتروپينها در تخمدان، نظیر استفاده از انواع گنادوتروپينها با دوز بالا، درمان توأم با هورمون رشد و گلوکوکورتيکوئيدها وجود دارد. در اين مطالعه نقش دگزامتازون، به عنوان یکی از فاکتورهای مؤثر بر پاسخ تخمدانی، در بيماران نابارور مراجعه کننده به پژوهشکده رويان با سن بيش از 35 سال، در مقايسه با گروه کنترل بررسی گرديد.
مواد و روشها: در اين کارآزمايی بالينی، 72 خانم نابارور مراجعهکننده به پژوهشکده رویان با سن بيش از 35 سال و تحت درمان با سيکلهای IVF/ICSI، انتخاب و به دو گروه شامل 36 خانم تقسيم شدند. در ابتدا در هر دو گروه FSH، LH، استراديول، تستوسترون توتال، پرولاکتين و هورمونهاي تيروئيدی در روز سوم قاعدگی اندازهگيری شد. پروتکل طولاني مدت آگونيست GnRH، از روز 21 سيکل شروع شد. همزمان با شروع آگونيست GnRH، به شيوه سه سوکور به يک گروه دوقرص دگزامتازون وبه گروه ديگر 2 عدد پلاسبو داده شد. پس از طي دو هفته و اطمينان از حصول سركوب هيپوفيز، تحريک از روز دوم قاعدگي با روزي سه عدد آمپول HMG شروع شد كه بر حسب نياز بيمار، دوز دارو تغيير میيافت. بعد از رشد حداقل سه فوليکول با اندازة بيش از mm18 و اندازهگيری استراديول سرم، ميزان IU 10000 هورمون HCG به صورت عضلانی تزريق شد. دريافت اووسيت 38-36 ساعت بعد از تزريق HCG و تحت سونوگرافی واژينال انجام شد و بعد از 48 ساعت، جنينهای حاصل از باروري تخمكها به روش ICSI/IVF، به داخل رحم انتقال يافتند. تعداد اووسيتهای بدست آمده، تعداد جنينهای حاصل و منتقل شده، تعداد آمپولهای مصرفی HMG، غلظت استراديول سرم در روز تزريق HCG و ميزان حاملگی در دو گروه مقايسه شد. به منظور ورود اطلاعات از نرم افزار ( SPSS(11.5و برای تجزيه وتحليل دادهها از روش آماریT- test و2استفاده شد و05/0P< بهعنوان سطح معنیداری آماری تعریف شد.
نتايج: بين دو گروه از نظر سن، مدت ناباروري، نمايه توده بدني وآزمايشات هورمونی، متوسط تعداد اووسيت بهدست آمده، درصد جنينهای تشکيل شده و منتقل شده اختلاف آماری معنيداری وجود نداشت؛ اما تفاوت تعداد آمپولهای HMG مصرفی(39/13±6/ 30 عدد) در گروه دگزامتازون در مقابل گروه پلاسبو (34/18±65/41 عدد) از نظر آماری معنيدار بود (05/0P<).
بحث: اگرچه در تعداد اووسیت حاصل و بارور شده بین دو گروه دگزامتازون و پلاسبو تفاوت معنیداری وجود نداشت اما تعداد آمپولهای مصرفی HMG در گروه تحت درمان با دگزامتازون به گونه معنيداری كمتر از گروه پلاسبو بود که میتواند مويد نقش دگزامتازون در افزايش پاسخگويی بافت تخمدانی به گنادوتروپينها باشد. لذا در بیماران بالای 35 سال که احتمال پاسخ ضعیف تخمدانی وجود دارد، علاوه بر پروتکل استاندارد، به کارگیری دگزامتازون به عنوان درمان ضمیمهای توصیه میشود.
Introduction: Poor ovarian response to exogenous gonadotrophins occurres in 9-26% of ART cycles. Ovarian reserve decreases by ovarian aging which is an important factor in decreasing ovarian response to gonadotrophins but there are other probable methods which are reported as affecting factors on ovarian response to gonadotrophins such as high dose of gonadotrophins, adjuvant therapy with growth hormone and glucocorticoids. In this study, we aimed to evaluate the role of Dexamethasone, as an effective factor on ovarian response, in infertile women aged over 35 years who referred to Royan institute.
Material and methods: In this clinical trial, 72 infertile women, aged over 35 years, who referred to Royan institute to undergo IVF/ICSI program, were selected. Patient were divided into two groups in each group, 36 patients were studied. Laboratory tests including serum FSH, LH, Total Testosterone, Estradiol, Prolactin and thyroid function tests were performed on third day of menstrual cycle. Standard long protocol began on 21st day of menstrual cycle. Simultaneously, in triple blind method, each woman received either 2 tablets containing Dexamethasone or placebo. After 2 weeks, ovarian stimulation was started using 3 HMG ampoules from 2nd day of menstrual cycles and its dose was increased according to ovarian response. If the size of at least three follicles was more than 18 mm, HCG (10000 IU) was administrated after Estradiol measurement. After 36-38 hours of HCG administration, oocyte was retrieved by transvaginal sonography guidance. Embryo transfer was done after 48 hours. SPSS version 11.5 was used for data entry and results were analyzed by Paired t test and Chi-square. P v<0.05 was considered as significant statistical level.
Results: There were no statistical differences between the groups in age, duration of infertility, Body mass Index (BMI), hormonal tests, number of retrieved oocyte and percent of transferred embryos. However, the difference between the groups in the number of used HMG ampoules [in Dexamethasone group 30.6±13.39 versus 41.65±18.34 in placebo group] was statistically significant (P<0.05).
Conclusion: Although there was no statistical difference between Dexamethasone and placebo groups in number of retrieved and fertilized oocytes but the number of used HMG ampoules in Dexamethasone group was statistically lower than the placebo group and this difference can imply the positive effect of Dexamethasone on ovarian response to gonadotrophins so that utilization of Dexamethasone as an adjuvant for standard treatment is recommended in patients over 35 years old who are known at risk of low ovarian response.
دگزامتازون، پلاسبو، روشهای کمک باروری، پاسخ تخمدان، گنادوتروپین
Dexamethasone, Ovarian response, Placebo, Assisted Reproductive Techniques, Gonadotropin
308
315
https://www.jri.ir/article/165
https://www.jri.ir/documents/fullpaper/fa/165.pdf
MahnazAshrafiDepartment of Obstetrics and Gynecology, Shahid Akbarabadi Hospital, Faculty of Medicine, Iran university of Medical Sciences, Tehran, Iranمهناز اشرفيInfo@royaninstitute.org72
FatemehZafaraniRoyan Research Center, Endocrinology & Infertility Department, Tehran, Iranفاطمهزعفراني365
EnsiehSh.TehraniRoyan Research Center, Endocrinology & Infertility Department, Tehran, Iranانسیهشاهرخ تهرانی نژاد63
MonirOwjRoyan Research Center, Endocrinology & Infertility Department, Tehran, Iranمنيراوج367
Ahmad RezaBaghestaniDepartment of Epidemiology and Reproductive Health, Reproductive Medicine Research Center, Rouyan Institute, ACECR, Tehran, Iranاحمد رضاباغستاني368
ElhamAmirchaghmaghiRoyan Research Center, Endocrinology & Infertility Department, Tehran, Iranالهاماميرچقماقي369